De Hoge Raad heeft beslist dat de koop van een perceel grond niet valt aan te merken als de koop van een woning in de zin van art. 7:2 lid 1 BW (ECLI:NL:HR:2023:1755). Dit geldt ook als het perceel de publiekrechtelijke bestemming ‘wonen’ heeft, als bouwkavel is verkocht en/of als de verkoper anderszins weet dat de koper op het perceel een woning wenst te (laten) bouwen.

Van een koopovereenkomst in de zin van art. 7:2 lid 1 BW is slechts sprake als de koop ziet op een tot bewoning bestemde onroerende zaak. Daarvoor is beslissend of de verkoper zich bij de overeenkomst tegenover de koper heeft verplicht om een woning te leveren. Omdat de koop van een perceel grond niet geldt als koop van een woning in de zin van art. 7:2 lid 1 BW, gelden voor deze verkoop dus niet het schriftelijkheidsvereiste van art. 7:2 lid 1 BW en de bedenktijd van drie dagen van art. 7:2 lid 2 BW.